این روزا با دیدن برنامه هایی مثل خندوانه ، شبکوک ، آقای گزارشگر ... یهو جو مسابقه دادن و رقابت آدمو می گیره
تازگی ها یک اعتماد به نفس بی نهایت کاذب گریبانگیرم شده و به محض تموم شدن این برنامه ها احساس می کنم که من از همه ی شرکت کننده ها بهتر می تونم بخونم ، اجرا کنم و گزارش کنم و در بعضی مواقع این احساسمو در جمعِ خانواده بازگو می کنم و این مسخره شدنو به جون می خرم ...
به موازاتِ احساس قبلی یک احساسِ دیگر درونم ریشه می دواند احساسِ اینکه به عنوان یک جنس مونث حقم خورده شده چرا که اجازه ی شرکت در اینگونه مسابقاتو ندارم :|
و اینگونه استعدادها شکوفا نمی شود دی :|
حالا در زمینه ی وبلاگ نویسی این فرصت برای من فراهم شده که با دوستان وبلاگی رقابت کنم و نمی خوام این فرصتو از دست بدم هر چند جوایز این مسابقه برای رقابت و کسب موفقیت خیلی زیاد آدمو قلقلک نمیده ولی بازم هیجان داره ....
اگر این وبلاگو دوس دارید روی لینک زیر کلیک کنید و یک عدد لایک این وبلاگ را مهمان کنید ... سپاس
و اینک شعر تبلیغاتی دی :|
( به سبک رپ هیپ هاپ بخوانید :/ )
" من واسه این اینجام که بنویسم
حرفای دلمو همه بدونن
اینجا نیستم واسه رای و جایزه
ماموریت دارم هدفمندم
خیلی وقته از این چیزا دل کندم "
حیف شدیم اصلا :/
دیدگاه ها [ ۳ ]