ناگفته های یک دلقک

بیدار شدن از خواب در روز های شنبه به یکی از بزرگ ترین معضلات زندگیم مبدل شده مخصوصاً اگر شب خوبی را پشت سر نگذاشته باشم با چشمانی خواب آلود و پف کرده که به قول دوستم بی شباهت به چشمان ژاپنی ها نبود روانه کلاس خسته کننده ی استاد شین . ر شدم همان استاد دیکتاتور با قیافه ی اخمو....
نیم ساعت از شروع کلاس گذشته بود که تازه آقا تشریف فرما شدند تهدید های جلسه ی اولش را بار دیگر در ذهنم مرور کردم مثلا از جمله مقرارت آقای دیکتاتور این بود که دانشجویی که با تاخیر سر کلاس حاضر شود از نظر او در کلاس وجود خارجی ندارد و یک غیبت نوش جان می کند و ضمناً حق مشارکت در امور کلاسی را هم نخواهد داشت ، حالا خودش هر هفته با نیم ساعت تاخیر در کلاس حاضر می شود اما هیچ کس جرات اعتراض ندارد چون از آن کله گنده های دانشگاست که باد هم تکانش نمی دهد ولی کاش اینقد شعور داشت که به مقرارتی که خودش گذاشته حداقل یکبار عمل کند !!! اگر از دانشجو توقع دارد به موقع سر کلاس حاضر شود خودش هم باید به گفته هایش عمل کند ...
مشغول توضیح دادن درس جلسه ی قبل به دوستم بودم و استاد لیست حضور و غیابش را چک می کرد و هنوز کلاس درس رسماً آغاز نشده بود که مرا مورد خطاب قرار داد با این جمله  "خانوم کلاس شروع شده پس این حرف ها برای چی هست؟ " ترجیح دآدم سکوت کنم هر چند خیلی دلم می خواست بگویم تدریس شما که هنوز شروع نشده استاد !!! ولی دهن به دهن شدن با این استاد مطمئناً عاقبت خوشی نداشت تازه نکته ی جالبترش اینجاست که همین استاد مرتباً از دانشجویان کلاسش می خواهد که در بحث های غیر درسی کلاس که پیرامون مسائل اجتماعی جامعه است مشارکت کنند و نظر خود را آزادانه بیان کنند با وجود این رفتار خشک و جدی هیچ کس نه جرات حرف زدن دارد نه علاقه ای به گفتمان با چنین فردی و همه ترجیح می دهند که سکوت کنند ...
حتی موقعی که قرار بود روزی را برای کلاس جبرانی تعیین کند با وجود اینکه تعدادی از دانشجو ها در آن ساعت کلاس دیگری داشتند بی اهمیت به گفته ی آنان نظر خودش را به کرسی نشاند و به عبارتی اصلا آن دانشجو ها را آدم به حساب نیاورد این خودِ خودِ دیکتاتوری است.... 
صبح های شنبه و دوشنبه کلاس داشتن با چنین استادی کاملا خسته کننده و عذاب آور است....
استاد با این همین خشونت و رفتارهای دیکتاتوری نوبر است....