روی تختم دراز کشیدم و به سقف اتاق خیره شدم میخوام فکر کنم ولی نمی دونم به چی؟
به کی؟
به چه موضوعی؟
شاید به اولین چیزی که از ذهنم عبور کرد شایدم به اون چیزی که فکر کردن بهش باعث میشه یه لبخند محو بشینه گوشه ی لبم و یا شاید هم به غمی که مدت هاست مهمون دلمه ...خب انتخاب سخت شد!!! اما نه ، بهتره از کسی بنویسم که مدت هاست دلم هواشو کرده از یه دوست، از دوستی که تقدیر ساز جداییمونو کوک کرد الان که دارم می نویسم تصویر صورتش توی ذهنم نقش بسته یعنی الان کجاست؟
چیکار می کنه؟؟
توی خوشی هاش به یاد منم هست؟؟؟
اگه به یادمه پس چرا زنگ نمیرنه؟؟
مگه همیشه خودش نمی گفت که دل من و تو به هم کانال دآره پس چرا الان که دلم میخواد صداشو بشنوم باهام تماس نمی گیره ؟
یعنی الانم باید مثل همیشه درکش کنم؟؟؟
یا نه بزارم هزار تا اما و اگر و شاید دیگه بیاد
توی ذهنم؟؟
شاید سرش شلوغه!! شاید وقت نمی کنه زنگ بزنه!!
شاید درگیر درساشه!!
و هزارتا شاید دیگه برای آروم کردن دل خودم و توجیه کردن بی معرفتیش.... از آخرین باری که بهش زنگ زدم ده روز میگذره اون روزی هم که باهاش تماس گرفتم بدجور از دستش دلخور شدم چند بار به گوشیش زنگ زده بودم ولی جوابمو نمیداد نگرانش شدم دلیلی نداشت تلفنمو جواب نداده واتساپ بهش پیام دادم یکساعت بعد جواب داد که مراسم عقد دوستش بوده و نتونسته جواب بده و تو یه فرصت مناسب باهام تماس میگیره بازم سعی کردم خودمو قانع کنم و درکش کنم همون شب باهام تماس گرفت همین که صداشو شنیدم همه ی اون دلخوری ها و ناراحتی ها به یکباره از دلم بیرون رفت اما از اونشب دیگه تماسی باهاش نداشتم نمیخوام بهش زنگ بزنم می ترسم بازم به تماسم جواب نده می ترسم دوباره اون فکرای مزاحم و منفی بیاد سراغم پس ترجیح میدم یه مدت دیگه صبر کنم شایدم تونستم خودمو قانع کنم که بازم من باهاش تماس بگیرم از بعد ازدواجش خیلی بی معرفت تر شده همه ی اینا را گذاشتم به پای اینکه سرش شلوغ شده و درگیر خانواده و همسرشه ولی یعنی در طول یک هفته اندازه ی نیم ساعت واسه من وقت نداره؟؟؟
من به همون نیم ساعتم قانعم ولی نمی دونم چرا داره همونم
ازم دریغ می کنه!!!
کاش حداقل امشب خوابشو ببینم....
دیدگاه ها [ ۱ ]