ناگفته های یک دلقک

یادش بخیر دوربین عکاسی
یه زمانی موقع سفر کردن همیشه همراهمون بود
اما الان خیلی وقته داره گوشه ی کمد خاک می خوره
یادش بخیر
کلی خاطره کلی روزای خوب کلی لبخند کلی مناظر بکر و دیدنی رو واسمون ثبت کرد داخل آلبومِ خاطراتمون ...
هیچ وقت یادم نمیره اون همه ذوق و شوقی که برای چاپ عکس هام داشتم
اما دیگه خبری از اون ذوق و شوق نیست
الان دیگه به محض عکس گرفتن عکسی که انداختیو روی صفحه ی نمایش گوشیت می بینی ...  
درواقع از وقتی که گوشی های موبایل با دوربین های فوق العاده با کیفیت وارد بازار شد دیگه دوربین های عکاسی هم یجورایی دمده شد...
امروز یهو یاد یکسری از عکس هام افتادم که در سفر به لبنان گرفته بودم و کلی افسوس خوردم که به خاطر ویروسی شدن سیستم همشون از بین رفتن شاید اگه با دوربین عکاسی عکس میگرفتم الان داخل آلبومم همشونو داشتم ...
بین اون همه عکس یاد عکس صخره ی خودکشی افتادم
که به نظرم خیلی جالب بود

این عکسِ همون صخره هست که دانلود کردم

این صخره در غرب بیروت در دریای مدیترانه واقع شده و اما چرا این صخره به صخره ی خودکشی معروف شده!!!!؟
جریان از این قرار است که در بیروت عاشقانی که به هر دلیلی به وصالِ معشوق خود نمی رسیدند به بالای این صخره رفته و با پرت کردن خود ازبالای آن اقدام به خودکشی می کردند از این رو این صخره به صخره ی خودکشی یا صخره عشاق معروف شده است.... و این خودکشی بیشتر در دختران و پسرانی مسیحی و مسلمانی دیده میشد که به دلیل داشتن دین متفاوت اجازه ازدواج با یکدیگر را نداشتند...